فولاد آلیاژی و انواع آن

فولاد ضد زنگ حاوی حداقل ۱۱٪ کروم، که اغلب با نیکل برای مقاومت بیشتر در برابر خوردگی ترکیب می شود را  فولاد های الیاژی  گویند. بعضی از فولادهای ضد زنگ مانند فولاد ضد زنگ فریت، مغناطیسی هستند، در حالی که بعضی دیگر مانند فولاد آستنیتی غیر مغناطیسی هستند. فولاد مقاوم در برابر خوردگی به اختصار CRES  نامیده می شود.

برخی از فولادهای مدرن تر شامل فولادهای ابزار هستند که با مقادیر زیاد تنگستن و کبالت یا سایر عناصر به منظور افزایش سختی آلیاژ می شوند. این کار همچنین امکان مقاوت محیطی را افزایش می دهد و مقاومت دمایی را نیز افزایش می دهد. فولاد ابزار به طور کلی در محورها، دریل ها و دستگاه هایی مورد استفاده قرار می گیرد که نیاز به یک لبه برش قوی و طولانی دارند.

دیگر آلیاژهای ویژه عبارتند از آلیاژهای فولادی مانند Cor-ten، که با تهیه یک سطح پایدار، برای استفاده از آب آشامیدنی، و غیره، می توان آنها را استفاده کرد. فولاد ماراجینگ  با نیکل و دیگر عناصر آلیاژی ترکیب شده است، اما بر خلاف اکثر فولادها، کربن کمی دارد (۰٫۰۱٪)، که این باعث ایجاد یک فولاد بسیار قوی می شود.

فولاد اگلین ترکیبی از بیش از دوازده عنصر مختلف در مقادیر مختلف برای ایجاد یک فولاد نسبتا کم هزینه برای استفاده در سلاح های بمب اتمی است. فولاد هادفیلد (سر رابرت هادفیلد) یا فولاد منگنز حاوی ۱۲-۱۴٪ منگنز است که وقتی سخت می شود، برای ایجاد پوسته فوق العاده سخت که بسیار مقاوم است کاربرد دارد. نمونه هایی از کاربرد آن از جمله مخزن ها، لبه های تیغه بولدوزر و تیغه های برش در فک ها است.

استانداردها
بیشتر آلیاژهای فلزی که مورد استفاده قرار می گیرند، توسط سازمان های استاندارد طبقه بندی شده اند. به عنوان مثال، انجمن مهندسان خودرو دارای مجموعه ای از نمره های مختلف انواع فولاد الیاژی است. انجمن آمریکایی تست مواد دارای مجموعه ای جداگانه ای از استانداردها است که آلیاژها را تعریف می کنند مانند فولاد A36، فولاد ساختاری رایج ترین در ایالات متحده. ورق st52، ورق ck45،ورق a285، ورق A283، ورق A516 70 gr، و انواع مختلف ورق آلیاژی که هر کدام بر اساس مولفه های خاص خود نام گذاری می شوند.

همچنین مجموعه ای از نمره های فولاد های الیاژی را تعریف می کنند که به طور گسترده در ژاپن و همچنین در کشورهای جهان سوم مورد استفاده قرار می گیرد.